Archiwum

Prolog.

Do niedzieli jakoś szło... #1

Wracam po dwóch głębszych późno w noc.. #2

Lukier, miód, liryczne cudo...#3

Spróbuj uczynić gest, nim uwierzysz, że nic nie warto robić...#4

Nagle coś, drobiażdżek wręcz na manowce złości wywiódł mnie...#5

A co jeśli to ja dźwigam sens, którego łakniesz...#6

Jeśli zwątpisz choć raz, to choćbyś z pistoletem zaszedł mi drogę, powrotów nie będzie... #7

Nadwrażliwość to mój wróg, przerost duszy nad rozumem... #8
Opraw ten wyblakły akt, opraw mnie... #9

Do pary, nie w parze, bezsenni żeglarze... #10

Epilog.